De eerste dagen Sydney

Donderdag 24 januari,
'S ochtends hebben we ontbeten in ons hostel met het Canadeese meisje van onze kamer. Zij ging vandag een surfcursus doen en reisde daarna weer verder. Wij zijn naar AIFS geweest. Het was in nederland al 1 uur 's nachts maar gelukkig was nachtbraker Koen nog wakker om een half uur te skypen. :)
Na alle social media gecheckt te hebben en mijn verslag van de heen reis hier geplaatst te hebben zijn we rond gaan lopen door sydney. We zijn in Chinatown beland. Er lopen hier sowieso veel aziaten rond maar dit sloeg echt alles. De mensen, de gebouwen, de winkels, zelfs de bomen, alles is in chinastyle. We dachten dat we heel ver van ons hostel waren maar dit was natuurlijk niet zo. Gewoon weer extreem omgelopen, dat kaartlezen moeten we toch wat beter onder de knie krijgen... Terug in het hostel was het etenstijd. In de gang kwamen we 2 nederlandse en 1 belgies meisje tegen dat samen reisden, we hoorden van een gratis bbq. Als echte nederlander laat je iets gratis natuurlijk niet aan je voorbij gaan dus wij snel douchen en naar beneden waar de bbq was. Het bleek gewoon een worst met ketchup tussen 2 sneetjes witbrood te zijn maargoed het was gratis! ;) Die meiden, Vivian, Emma & dorien zouden na het eten en douchen naar Cirqular Quay gaan. Met een verhaal over mooie lichtjes voor de foto's waren wij al snel overtuigd en gingen we mee. Het was niks gelogen, je kon prachtig de verlichte Harbour Bridge zien met rechts daarvan het Opera House en tussenin de lichten van de huizen die aan de overkant van het water stonden. Echt prachtig! We zijn verder gelopen dichter naar de Harbour Bridge. Ik had mijn goede schoenen aan maar had zo een last van blaren dat ik uiteindelijk op mijn sokken met mijn schoenen in de hand het hele stuk verder ben gelopen. Op de terugweg langs Crockle Bay gelopen. Er waren allemaal bars en eettentjes met muziek en een lichtshow boven het water. Door het park van Harbour Bay trug naar het hostel gelopen. In de bar van het hostel nog een cocktail gedronken met zijn allen. Er was daar een dronken jongen die iedereen al 2 keer een filmpje van zijn kat had laten zien. Hij had allemaal mooie praatjes, woonde in een 1 miljoen dollar huis en had hel toevallig een nederlandse opa. Die man was watermeloenkweker in nederland. Hoe overtuigd hij ook van zichtzelf was toch geloofde ik hem niet. Hij vond dat heel raar, het was echt waar, pinky promis! Aangezien het in nederland toch gewoon overdag was wilde ik wel eens met die opa praten. Hij in zijn telefoon opzoek naar het nummer maar die had hij niet dus belde hij zijn moeder maar. Dat arme mens was op vakantie en het was midden in de nacht dus zij was helemaal in paniek. Ik heb die opa nooit gesproken.

Vrijdag 25 januari
Eerst ontbeten in het hostel en toen snel naar AIFS gegaan. In nederland was het 23.30 dus ik kon mooi nog even skypen met Koen, mama en Loekie. Dat arm beest snapte er helemaal niks van. Zij hoorde mij wel maar zag mij niet. Als een verdwaasde bleef hondjelief recht vooruit kijken. Na een uurtje gestopt want we zouden om 10.30 een gesprek hebben en de internetcodes werken ook maar een uur. Onder het australische motto relax, doe lekker rustig aan, werd dat gesprek veel later. We kregen allemaal informatie over het land, de mensen en de tours die er te doen zijn. Na het gesprek een nieuw hostel geboekt in een ander deel van Sydney en gekletst met die meiden en een nederlandse jongen Martijn. We zaten nu al 5 uur in het AIFS kantoor en kreen toch wel erge honger dus met die meiden naar de subway voor een broodje. Zij gingen daarna verder reizen en wij zijn naar Chinatown gegaan om de Chinese Garden of Friendship te bekijken. Komen we daar is het gesloten. Verder gelopen naar Darling Harbour. Nu bij daglicht het park, de palmbomen, de speeltuin en het waterparadijs voor de kinderen bekeken. 'S avonds noodels gemaakt. We wisten niet dat er een aparaat was voor kokend water dus 15 minuten voor jan lul naar een pannetje water staan staren. Tassen weer helemaal ingepakt en gaan slapen.

Zaterdag 26 januari
Met veel pijn en moeite mijn tas op mijn rug geslingerd en om 10 uur uitgecheckt. We waren et de straat uit toen we erachter kwamen dat we al ons een en drinken waren vergeten. Ik speelde voor tassenwacht en Laura ging het eten halen. Onderweg in Hyde Park gestopt om te eten. De rare vogels daar vonden ons broodje pasta er erg lekker uitzien. Na de heftige warme wandeling met een oude meneer die ons een happy australia day wensde en een heel gesprek met een duitse backpacker en later met 2 nederlandse aangekomen in ons nieuwe hostel, Sydney Central. We liggen met 3 andere meiden op de kamer waar 2 ervan echt nog nooit van het woord opruimen gehoord hebben. De kamer ligt vol met troep van die 2. Broeken, shirts, tassen, schoenen, make up en andere zooi. Je moet half springend door de kamer wil je niet iets kapot trappen. We hebben een supermarkt opgezocht en boodschapen gedaan want ja, er moet toch echt gekookt gaan worden. Na een heerlijk maaltje bloemkool, aardappels en een kaassausje onze spullen gepakt om naar Mrs Macquaries point te gaan. Dat is het uitkijkpunt waar je het Opera House en de Harbour Bridge het mooiste naast elkaar kan zien liggen. Helaas was het wat bewolkt maar nog steeds echt prachtig om te zien! Omdat het australia day was, een soort koninginnedag ter ere van de ontdekking van australie, was er om 20.45 vuurwerk bij Crockle Bay. Op de weg ernaar toe langs een concert gelopen die normaal ik het Opera House zou zijn. Er zaten daar zoveel mensen, museumplein is er niks bij. Bij het vuurwerk waren ook wer extreem veel mensen, nog wel meer dan bij het concert en ik snap wel waarom. De hoek met oud en nieuw heeft mooi vuurwerk begrijp mij niet verkeerd maar dat is echt niks vergeleken met wat die australiers hier lieten zien. Prachtig vuurwerk en een lichtshow op muziek, woow!! We waren nu wel echt kapot van al het lopen van vandaag en zijn naar het hostel gegaan om te slapen. Midden in de nacht/vroeg in de ochtend kwamen de troelies takkelam terug van een feest ergens. Met veel kabaal werden de schoenen uit gegooid en de spullen die nog op het bed lagen werden met een veeg van het bed gegooid. Ook werd gezellig nog even half schreeuwend en lachend de avond doorgenomen. Heel fijn als je lekker ligt te slapen.

Zondag 27 januari
Wat de Piet Paulesma in mij gisteren al voorspelde aan de laagvliegende zwaluwen en de grote vleermuizen die af en aan vlogen regent het vandaag. Eigenlijk wilden we naar het Opera House voor een rondleiding en naar de Harbour Bridge maar dat doen we morgen wel bij beter weer. De kamer stinkt naar drank echt niet normaal dus wij zijn lekker met onze broodjes pasta beneden in de keuken gaan zitten. De tv stond aan dus lekker How I met your mother, Friends en zelfs nog een stuk van een live MMA wedstrijd gekeken. De rest van de dag lekker rustig aan gedaan, papier troep dat we hadden gekregen uitgezocht, foto's bekeken. Die kunnen we helaas amper tot niet uploaden. Het duurt veel te lang eer dat alles geladen is, als dat laden al lukt. Om 3 uur begon en van de troelies te ontwaken uit haar coma, de chaos in de kamer was nu nog veel erger was, geen stuk vloerbedekking op de grond meer te zien, het viel hun niet eens op. De ander heeft de hele dag geslapen. 'S avonds een 5 sterren spinazie ravioli maaltijd gekookt. Om half 3 snachts ging opeens het licht aan. Mevrouw die de hele dag had geslapen was niet moe meer en wilde een boek lezen...

Maandag 28 januari
Vandaag regent het nog steeds. Ondanks dat kan je nog makkelijk met een korte broek en shirtje rondlopen. Eerst hebben we in de keuken ontbeten, we hebben onze kamer betaald voor nog 2 nachten aangezien we nog naar de harbour bridge en het opera house willen met mooi weer. Toen zijn we gaan lopen naar AIFS. We wilden even internetten en onze reis verder plannen maar daar aangekomen bleek dat kantoor natuurlijk dicht te zijn. We zijn gewoon maar verder gelopen, je moet toch wat. Bij Hyde Park was er een gebouw open. Het bleek het Anzac Memorial gebouw te zijn. Een prachtig gebouw ter herdenking van de gesneuvelde en gewonde soldaten tijdens de oorlogen. Op het hele hoge plafond waren 21000 gouden sterren geplakt. Voor elke gesneuvelde soldaat tijdens de 1e wereld oorlog 1 ster. Ook was er een hele tentoonstelling met dingen over vroeger, de legerkleding, kaarten die naar huis werden gestuurd, de protese die je kreeg als je been eraf lag etc. Toen we verder liepen kwamen we het monorail station tegen. Droog op een rails boven sydney een rondje rijden wilden we natuurlijk wel! Volgens het boekje maar goed dat we dit gedaan hebben want op 30 juni verdwijnt dit prachtige stuk van de geschiedenis van sydney. Onderweg zagen we de mac. Voor het internet zijn we daar heen gegaan. Het is sloom en je kan amper dingen openen maar we hebben de tijd! Straks even boodschappen doen en hopen dat het weer wat beter word.

Nou dat was het alweer. Dit is een beetje wat we de afgelopen dagen hier hebben uitgespookt. Ik blijf het nog steeds raar vinden dat de auto's hier links rijden, je moet zelfs de linker roltrap nemen en de warm en koud kraan staan naar mijn mening verkeerd om maar daar zal ik vanzelf wel aan wennen denk.

Tot de volgende keer dat ik internet heb lieve mensen!
Xxxxxxxxxx