op vele verzoek een update.. - Reisverslag uit Gladesville, Australië van Lotte - WaarBenJij.nu op vele verzoek een update.. - Reisverslag uit Gladesville, Australië van Lotte - WaarBenJij.nu

op vele verzoek een update..

Blijf op de hoogte en volg Lotte

25 Augustus 2013 | Australië, Gladesville

Hallo allemaal,
De laatste keer dat ik was schreef was het de week van mijn verjaardag. Inmiddels ben ik alweer een hele tijd 22 en is er ook weer behoorlijk wat gebeurd dus tijd voor een nieuw verslag!

Ik zal beginnen met waar ik gebleven was.
Toen mijn kleine draken 4 maanden waren moesten ze naar de dokter voor hun prikken. Toen melinda en peter dat wilde gaan doen waren ze wat ziekjes dus dat ging niet door. Aan mij de eer om samen met melinda op een andere dag naar de dokter te gaan. Omdat elliana de oudste is mocht de bofkont als eerste. Het opmeten en wegen vond ze prima, bij het medicijn dat ze op moest drinken keek ze die dokter gewoon strak aan en liet alles uit haar mond lopen. Toen de prikken, niet gewoon 1tje nee er werden 2 inmense naalden in dat kleine beentje van haar gestoken. Dat koppie van haar vertrok en ze begon te krijsen. Mijn hart brak op dat moment, ik vond het zo zielig! Gelukkig hadden we de fles mee dus ging ik lekker met elli op de gang zitten met de fles en was alethea het volgende slachtoffer. Op het moment dat zij de prikken kreeg huilde ze nog harder dan elliana die stopte met drinken en mij met grote zielige ogen aankeek alsof ze wist dat haar zusje hetzelfde lot was ondergaan als haar. Alethea was zo overstuur dat we het doktersgebouw moesten verlaten omdat ze daar niet rustig te krijgen was en ook haar fles niet wilde. Eenmaal buiten was ze zo stil en wilde ze haar fles wel. Ik heb mooi wel even tegen melinda gezegt dat ik dus echt nooit meer mee ga omdat ik het veel te zielig vind, die naalden waren groter dan hun hele been. De volgende keer gaat peter maar met die 2 naar de dokter.

Op 1 juni was er een lichtenfestival in sydney. Samen met dorien, heb ik ontmoet in de eerste week dat ik in australie aankwam en is ook een nanny in de buurt, ben ik daar heen gegaan. Het weer was ons niet gunstig gezint. Het was koud en het miezerde de hele tijd maargoed wat verwacht je op de eerste dag van de winter. Op het opera house was een prachtige lichtvoorstelling en er was een hele route uitgezet met allemaal verschillende lichtprojecten. Het was echt super mooi. Nadat we de route hadden gelopen zijn we uit eten geweest in restaurant met prachtig uitzicht op het opera house. Nadat we heerlijk gegeten hadden zijn we nog ergens een biertje gaan drinken en daarna alle 2 weer op de bus gestapt om naar huis te gaan. Het was echt super gezellig!

Op zaterdag 8 juni ben ik met peter en melinda mee geweest naar een markt. Was natuurlijk weer super groot met paarden waar de kinderen op konden rijden en 100 eetkraampjes en koffietentjes. Er waren kramen met vers fruit en groentes, bloemen, kleding. Echt vanalles! Ook was het echt super druk wat elke week zo schijnt te zijn. S avonds gingen we uit eten. De 2 dames zaten lekker in hun kinderwagen de bediening van hun werk af te houden met hun schattigheid.

Op 20 juni kwam een vriend van melinda uit singapore voor een paar dagen logeren bij ons. Hij was nog nooit in australie geweest dus wilde veel zien. Toch kon hij een basketbal wedstrijd niet missen en ging die kijken in een hotel. Peter had een mega auto van zijn werk opgehaald zodat we allemaal zouden passen. Het is al moeilijk rijden met al dat verkeer in sydney maar met zo een mega auto en dan ook nog verwarring waar dat hotel nou eigenlijk is, ja dat is lastig. 6 doden maar wel 5 minuten eerder op bestemming later hadden we het gevonden. We zijn toen wezen lunchen in sydney in een soort chinees iets waar de mensen met karretjes met bakjes eten steeds langs komen. Het is alleen voor ontbijt en lunch. Ik keek mijn ogen uit daar. Het was ook duidelijk te merken dat ik nog nooit zo gegeten had. Een vrouw van zo een karretje begon te vertellen wat ze allemaal had maar dat ging zo snel en met een accent dat ik nog geen woord ervan had verstaan en melinda kon gewoon terug praten tegen haar. Maargoed zij heeft ook 6 jaar in singapore gewoont dus dat is niet eerlijk. Na het eten gingen we een stuk rijden om de omgeving te bekijken. We kwamen uit bij het beroemde home and away strand. Ze hebben in australie 2 soaps Home and away en Neighbours. Natuurlijk kijken we, tot groot plezier van peter, het alle 2. Melinda en ik herkende allemaal dingen van tv. Voor de mannen was het een gewoon strand. Voor de nieuwsgierige, het strand heet palm beach en is echt het uiterste puntje van sydney. Het was voor ons wel 2 uur rijden. Ja sydney is echt mega! Zaterdag zijn we naar de blue mountains geweest. We zijn met een ding waarvan de vloer doorzichtig was van de ene berg naar de andere berg over een klif gegaan. Dat was echt super mooi want er was daar ook precies een waterval. Ook zijn we met de steilste railway van de wereld een berg op en af gegaan. Dat ding ding super snel en je ging echt bijna verticaal naar beneden, echt super tof! Op de terugweg zijn we langs een botanic garden gegaan maar toen we daar waren begon het te regenen dus dat was een korte tussenstop. Weer thuis gingen de draken in bad en werden ze lekker dik aangekleed want we gingen weer uit eten. Zondag ging de vriend van melinda weer naar singapore terug.

Op 4 juli gingen peter en melinda uit eten met het werk van melinda. Ze vroegen of ik ook dan op de 2 wilde passen oftewel in mn eentje ze op bed leggen en als ze wakker worden ze weer laten slapen. Het in bad doen hoefde gelukkig niet. Het was een hele lange dag en ik heb de 2 lekker met speen voor de tv geparkeerd terwijl ik mijn eten aan het maken en eten was. Toen waren ze lekker moe en kon ik ze best makkelijk op bed leggen. Ik ben zelf ook naar bed gegaan omdat ik de volgende dag ook gewoon weer om 7.30 moest beginnen. Wel moest ik er een paar keer uit door gehuil en kon ik als er geen gehuil was niet slapen omdat ik bang was dat ik ze anders niet zou horen. Ik was best wel blij toen peter en melinda om 12 uur thuis kwamen dat ik rustig kon slapen want ik was kapot!

Vrijdag 5 juli kwam stefanie vanuit haar nanny plaats orange een weekendje naar sydney en verblijde mij met een bezoek in gladesville. We zijn samen met mijn 2 draken gaan lunchen in een zaakje van het mental hospital hier, soort theehuis van de ursula. Daarna en rondleiding door mijn huis. Ik vond het heerlijk om weer een bekende te zien en haar ook te kunnen laten zie waar ik woon en natuurlijk hoe mijn 2 draken zijn.

Om het heerlijke nederlands praten door te zetten hield ik op 6 juli een bierdrinkfestijn met dorien. Het was haar laatste nannyweek dus laatste kans om nog even wat leuks te doen. Het restaurant waar we heen wilde was nog helemaal leeg dus zijn we eerst wat wezen drinken in een engelse pub daar in de buurt. Toen we het een veilige tijd vonden om te eten zijn we terug gegaan naar het restaurant waar dit keer wel mensen waren. De biertip van de maand was daar Heineken, ik voelde mij gelijk thuis. Na een lekker pizza zijn we weer naar de pub gegaan. Daar nog wat gedronken en gekletst en toen was het alweer tijd om naar de bus te rennen want anders zouden we naar huis moeten lopen.

Van 2 tot 5 augustus zijn we op vakantie gegaan. We gingen naar port maquorie wat volgens google maps ruim 4 uur rijden is. Dan denk je woow wat veel voor een paar daagjes maar hier stelt dat helemaal niks voor. Om 9.17 vertrokken we. Peter reed, onderweg koffie en chocomelk gehaald en na de lunch in een schattig plaatsje ging melinda rijden. Ze was het zat om achterin tussen de 2 draken te zitten en ze de hele tijd te vermaken. Het was al hilarisch om peter zich tussen die 2 kinderstoelen in te zien wurmen en dat lieten melinda en ik ook merken. Toen we amper op weg waren kreeg peter ook nog eens een aanval van hitte en zuurstofgebrek achterin. Die arme man dacht dat hij flauw zou vallen en zou overgeven, hij had het bloedheet. Alle ramen moesten open en alle waaiers moesten op hem gericht. Gelukkig zag melinda ook hier de humor van in, zo was ik niet de enige die niet meer bij kwam van het lachen. En peter maar maar achterin tussen de stoeltjes gepropt oh i pass out, oh god i need air, oh this is not good, i need more air. Het was echt fantastisch! Om 14.30 kwamen wij aan bij ons hotel appartementding met uitzicht op de oceaan. We hebben snel wat koelere kleren aan gedaan en zijn naar het strand gegaan. Melinda dacht dat elliana het wel leuk zou vinden om met haar voeten in het water te zitten. Mevrouw liet luid en duidelijk merken dat ze dat absoluut niet leuk vond. Toen probeerde peter het met alethea. Ook zei vond het helemaal niks, peter wilde achteruit lopen terwijl er een grote golf aankwam en verloor daarbij zijn slippertje. Hij renndend graaiend achter zijn slippertje aan met een krijsende alethea bij zich. Het was weer zo een fantastisch hilarisch gezicht, ik wilde wel helpen maar het ging gewoon niet zo hard moest ik lachen. Uiteindelijk heb ik happend naar adem elliana vast gehouden zodat melinda de slipper uit het water kon halen. Iedereen was weer rustig en we hebben een rondje door het dorp gelopen. Daarna zijn de dames in bad gegaan. Alethea vond het grote bad geweldig, elliana vond het verschrikkelijk en dat liet ze horen ook. S avonds gingen we uit eten de vrouw waarbij peter aan de telefoon reserveerde zei dat het vlakbij coles was. Wij naar coles gereden, dat is een grote supermarkt. Bleek het nadat we uit de auto, draken in de kinderwagen en een rondje om coles hadden gelopen de verkeerde coles te zijn en moesten we 5 km verderop zijn. In het restaurant werd de verjaardag van ene bert gevierd, de beste man werd 98. De volgende dag gingen we ontbijten in een restaurantje gevolgd door een heuse ochtendwandeling. Daarna even pauze in het appartement en toen in de auto opweg naar het rainforrest. Toen peter er achter kwam dat het 8 dollar per persoon koste kon hij het aanbod voor een gratis gids niet weigeren. Melinda haar hoofd sprak boekdelen. Zij zat duidelijk niet op een gids te wachten en wilde eigenlijk de 2 kilometer in een kwartiertje lopen. De gids was een hele lieve vrouw en wist over alle bomen en dieren wat te vertellen. Peter sjokte achter ons aan met de kinderwagen terwijl melinda en ik geinteresseerd probeerde te zijn. 2 UUR(!!!) later waren we klaar met de rainforrest walk. Nou dat was hartstikke interesant zei peter terwijl melinda en ik hem een dodelijke blik gaven. Inmiddels hadden we super honger, bij een fish and chips zaakje eten gehaald en dat op het strand opgegeten terwijl de draken op een kleedje al rondrollend het eten uit onze handen keken. We hebben nog een stuk langs de kust gereden en s avonds hebben we lekker in een thais restaurant gegeten. De volgende dag alweer optijd op pad omdat we naar een markt zouden gaan. In de auto bleek het 35 km verderop te zijn maar omdat het de beste markt van de regio was vonden we dat prima. De markt had 3 kramen met aftandse zooi en dat was het. Peter was natuurlijk weer half aan het sterven omdat we nog niet ontbeten hadden en kocht rare mosterd die hij later kapot liet vallen en passievrucht cake die extreem droog was. Wel hebben we super grote kangaroes gezien onderweg dus het was toch nog ergens goed voor. We reden snel naar de strawberryfarm om daar echt te ontbijten. Een aardbei milkshake met pancakes met aarbei. Echt super lekker! Daarna hebben we aardbeien geplukt en zijn we verder gegaan naar het koala hospital. Er waren daar allemaal zielige koalas die uit bomen waren gevallen en waren overreden enzo met geamputeerde pootjes, zonder ogen en vieze vachten met kale plekken. Echt heel zielig! We zijn naar de vuurtoren geweest en hebben gelunched in een super schattig zaakje met 2 zitzakken die de draken echt super vonden. Toen nog een strandwandeling en peter en melinda gingen zwemmen. Ik bleef veilig op het strand met de draken. S avonds gingen peter en melinda vis eten in het restaurant beneden. Ik had lekker pizza en bleef in het appartement met de slapende draken. 1seconde nadat ik mijn pizza op had begonnen ze te huilen tot anderhalf uur later peter en melinda terug kwamen. De volgende dag gingen we ontbijten in het centrum van het dorp en reden we weer naar huis. Tijdens de lunch onderweg in een park lastiggevallen door vogels en om 17.00 waren we weer thuis. Het was echt een heerlijke vakantie.

Er was een nieuwe bank besteld en eindelijk werd hij geleverd. Omdat peter en melinda alle2 moesten werken kwam de vader van peter weer opdraven om voor die bank te tekenen. Door de voordeur is geen optie want daar heb je een trap en de achterdeur moet je eerst een hele helling op dus met veel pijn men moeite hadden de 2 bezorgers de 3 delen van de bank binnen. Peters vader las het hele ding wat hij moest tekenen door en daar stond ook op dat bij bezorging de kwaliteit van de bank goed was. Hoe weet ik nu of die kwaliteit goed is terwijl de bank ingepakt zit? De bezorgers waren helemaal verbaasd, denk dat ze nog nooit die vraag gehad hadden. Reken maar erop dat de kwaliteit goed is. Oh oke. En peters vader tekende de brief. Opeens zag 1 bezorger dat ik hannah montana the movie aan het kijken was, ja de schoolkinderen hadden 1 week vakantie dus er waren kinderfilms op tv. Het was dit of de hele dag het nieuws. Hou je van miley cyrus vroeg hij. Dus ik nou nee. De ander, heb je die laatste clip gezien? De ene weer, oh echt verschrikkelijk. Dat was eerst een rolmodel voor de jeugd. De ander, er is echt veel te veel drugs in amerika. Daar waren de andere bezorger en peters vader het mee eens en zo vertrokken de bezorgers weer. Peters vader vroeg nog of hij die banken ergens anders moest zetten maar ze stonden niet in de weg zei ik, dat stonden ze wel ontzettend maar ik laat een man van dik in de 70 niet met loeizware banken sjouwen. Peters vader ging weer en ik heb onder toeziend oog van de draken die net wakker waren geworden de banken uitgepakt, poten eraan gemaakt en neergezet. Toen peter thuis kwam was hij zeer onder de indruk dat ik dat allemaal had gedaan, die man zijn handen zijn nog linkser dan links.

En dan mijn kleine draken, wat worden ze toch super groot. Ze kunnen rollen, ze zitten zelf rechtop, eten fruit en groente happen, kunnen zwaaien. Elliana heeft 2 ondertanden, bij alethea zijn ze bijna door. Alethea zegt mama en dada en elliana kruipt sinds deze week. Ze kon al een hele tijd bijna kruipen. Zat op handen en knieen een beetje te wiebelen maar toen ze mijn telefoon super graag wilde hebben begon ze er naar toe te kruipen. Met haar vingers helemaal wijd geconcentreerd kijkend naar telefoon. Trots dat ze keek toen ze dat ding had en ermee mocht spelen en ik nog veel trotser omdat ze kroop. Alethea vind het allemaal wel best. Die ligt liever op haar rug tv te kijken of rolt kletsend rond met haar speelgoed. Sommige woorden lijken verdacht veel op nederlandse woorden. Naast mama en dada is nee echt een favoriet. Van wie zal ze dat nu geleerd hebben. Het zorgen voor een tweeling is sinds ik hier ben gelukkig wat makkelijker geworden. Er zijn wel taken bij gekomen zoals het maken van groente en fruit happen en de draken slapen minder maar ze kunnen wel beter zelf spelen. Ik kan ze nu ook mee nemen naar het park voor een picknick daar. Ze liggen dan heerlijk op een kleed te spelen of naar de bomen te kijken of ze schommelen wat vooral elli super leuk vind om te doen. Tussen 4 en 5 loop ik altijd een uur, als ik dat niet doe worden ze saggo. Meestal slapen ze en kan ik lekker muziek luisteren terwijl ik met dat loodzware ding door de helse heuvels hier wandel.
Hoe super leuk ik het ook vind dat robin over 4 weken komt hoe verschrikkelijk ik het ook vind om hier weg te gaan. 7 september ben ik alweer een half jaar 5 dagen in de week van 7.30 to 19.00 voor mijn draken aan het zorgen, dat schept toch een band. Als ik in het weekend wat eten of drinken ga halen in de keuken en de draken zien mij reageren ze altijd heel blij. Daar is jullie bff weer zegt melinda vaak. Ik ga ze echt super erg missen maar gelukkig kan ik nog 4 weken van ze genieten, met ze spelen, knuffelen en ze mijn brood geven als ze mij smekend aankijken als ik zit te eten.

Lots of love xxxx

  • 25 Augustus 2013 - 14:41

    Willeke:

    Wat ben ik toch ontzettend benieuwd naar die Peter! haha!

  • 25 Augustus 2013 - 16:42

    Grap En Joke:

    Hoi Lotte
    Wat 'n verhaal is het weer geworden en zo gezellig.
    Dat je ze gaat missen geloof ik zonder meer dus geniet van je laatste weekjes, en dan zal er wel weer 'n nieuw avontuur op je wachten.
    Succes en tot het volgende verhaal!
    Groetjes Grap en Joke

  • 25 Augustus 2013 - 22:06

    Petra:

    Hoi,Lotte
    Wat fijn weer iets van je te horen,je hebt weer veel mooie dingen meegemaakt.ze zullen jou zeker ook gaan missen als je weer verder gaat met je reis. We zijn heel benieuwd naar je volgende avontuur .
    Xxxxx je tante

  • 26 Augustus 2013 - 10:26

    Patricia :

    Wat een prachtig verhaal ik heb er om gelachen. En je zal wel ff moeten slikken als je daar vertrekt maar ik weet zeker dat je dan weer andere avonturen beleeft.

    Ps moest nog even de groetjes van tante birggitta over brengen dus bij deze
    Gr van je nicht patricia en gezin

  • 30 Augustus 2013 - 14:24

    Tante Jo :

    Hallo Lotte
    Wat een verhaal,ik heb er van genoten.Altijd lastig afscheid nemen,maar een nieuw
    avontuur is ook weer genieten
    Groetjes van tanteJo en oom Ben

  • 31 Augustus 2013 - 22:03

    Laura:

    Wat leuk om weer wat van je te horen die kanjers zal je zeker gaan missen maar het zal ook wel leuk zijn als Robin je komt opzoeken.Wat gaat de tijd toch hard geniet er nog maar van heel veel plezier verder en tot de volgende keer.
    Tante Laura en Ome Bob xxxxxxxx

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Lotte

Actief sinds 20 Okt. 2013
Verslag gelezen: 369
Totaal aantal bezoekers 18470

Voorgaande reizen:

21 Januari 2013 - 21 Januari 2014

backpacken!!!

Landen bezocht: